دسترس پذیری و قابلیت اطمینان چه تفاوت هایی با هم دارند؟
مفهوم در دسترس پذیری، در اصل برای سیستم ها و تجهیزات قابل تعمیری که نیازمند کار مداوم هستند، تعریف می شود.
این سیستم ها در هر زمانی, یا «در حال کار» هستند یا به دلیل خرابی «از کارافتاده» هستند, که در این حالت تلاش می شود تا در حداقل زمان به بهترین حالت بهره برداری خود برگردند.
در حقیقت هرچه قدر زمان دسترس پذیری یک تجهیز بالاتر باشد به این معنی خواهد بود که مدت زمان بیشتری در حالت آماده به کار قرار داشته است.
اما آیا یک سیستم نرم افزاریcmms می تواند این فرآیند را بهبود بخشد؟
در واقع یکی از مهمترین تلاش های یک نت مکانیزه حداقل کردن زمان تعمیرات و بهینه کردن تجهیز در بازه زمانی متعارف آن تجهیز است که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت.
این دو مفهوم گاهی با هم اشتباه گرفته می شوند.
قابلیت دسترسی از جنس درصد است. مثلا اگر سیستمی 100ساعت در هفته(معادل168ساعت است) کار می کند, قابلیت دسترسی آن معادل است با:
(100÷168) × 100= 59%
در عین حال قابلیت اطمینان, احتمال آن است که یک دستگاه تحت شرایط مشخص تازمان معلومTبدون مشکل کار کند.
تعریف قابلیت اطمینان بر تعریف وقوع خرابی و عیب بنا شدهاست. در حالی که مفهوم در دسترس پذیری بر پایه آمادگی تجهیز استوار است.
اما در ادامه تعریفی هم داشته باشیم از مفهوم قابلیت اطمینان؛
استوارت فرگوسن، کارشناس شناختهشدهٔ حوزهٔ نگهداری و تعمیرات دربارهٔ مفهوم قابلیت اطمینان میگوید: «تاریکی چیست؟ تاریکی را میتوان فقدان نور دانست. همین تعبیر را به همین شکل برای قابلیت اطمینان نیز میتوان بکار برد. قابلیت اطمینان چیست؟ قابلیت اطمینان را میتوان فقدان خاموشیهای بدونبرنامه و غیرمترقبهٔ داراییهای فیزیکی دانست.»
اساسا،یک دارایی یا یک قطعه با درجهٔ بالای قابلیت اطمینان در هر بار استفاده به همان شکلی عمل میکند که باید عمل کند.
به عنوان مثال قابلیت اطمینان یک تجهیز برای مدت زمان ۶۰۰ ساعت برای انجام یک کار معین و تحت شرایط مشخص محیطی و مکانی ۰.۷ است.
این یعنی به احتمال ۰.۷ این تجهیز تا مدت زمان ۶۰۰ ساعت فعالیت خراب نمیشود و وظیفه خود را به درستی انجام خواهد داد.